Bezoek door Rotary Club Katwijk-Noordwijk-Bollenstreek
Op zaterdag 12 oktober ontvingen we met veel plezier onze zusterclub
Katwijk-Noordwijk-Bollenstreek voor een dag vol boeiende activiteiten. Samen
genoten we van een gevarieerd programma dat onze vriendschap nog verder heeft
versterkt.
Maar in plaats van alles zelf te vertellen, laten we graag de
bezoekers zelf aan het woord over hun ervaring.
Terwijl een tere zachtroze voorzichtig de horizon verlicht,
zoeken wij, met de slaap nog in de ogen, een plekje in de royale Beukbus. Een
bont palet aan stemmen verspreidt zich als een kabbelend beekje door de ruimte,
terwijl de zon de dag verder inkleurt.
Het geroezemoes neemt toe in gelijke tred met het verlangen
naar koffie. Vol verwachting draaien wij onze neuzen om de heerlijk geur van
verse koffie op te snuiven. Het enige dat echter onze neusvleugels prikkelt is
de overheerlijke geur verse gevulde koeken, waarvoor Rob al om 7 uur bij de
bakker stond. Helaas moet de koffie wachten tot Hasselt, want de chauffeur
stopt niet voor een doorgeslagen stop.
Rond half elf zijn we op de plaats van bestemming. Of in
ieder geval bijna. We lopen de straat een paar keer op en neer totdat we door
een schelle fluittoon naar de juiste locatie worden gelokt. Eindelijk koffie.
En een ontbijtje waarbij we gezellig mengen met de Belgen en de belevenissen
van alledag over tafel gaan. Na dit opwarmertje gaan we buitenspelen. We
splitsen in twee groepen en komen opvallend genoeg meestal in tweetallen weer
terug, aangenaam verrast door de gebouwen, straatjes én winkels van Hasselt.
Links en rechts snuiven we al wat cultuur op en zo zijn we klaar voor het
eerste programmaonderdeel waarbij de smaakpapillen weer worden getest.
Het volgende uur worden we overspoeld door Jenever feitjes.
Niet alleen weten we nu wat het verschil is tussen Jenever en Gin, maar ook dat
we opgelicht worden met drankjes als bessenjenever waar dan weer geen druppel
kostbare moutwijn aan te pas komt. We ademen nog wat geurtjes in en laten het
resultaat van verdampen, afkoelen en liquide opvangen over onze tongen rollen.
Beneverd lopen we terug naar het verzamelpunt.
Na een goede punt Limburgse vlaai staan we weer vast genoeg
op de benen om deel twee van het programma te volgen. In twee groepen worden we
langs een aantal karakteristieke plekken van Hasselt gevoerd. We leren dat
speculaas uit deze stad echt de lekkerste is. Maar in dit geval moeten we onze
gids maar geloven, want proeven doen we niet. Lekker gemaakt neemt een aantal
zich voor deze stad nogmaals te bezoeken; het kaartje van de gids gaat daarom
in de tas. Amai het is alweer tijd voor de bus. En na wat geijsbeer stappen we
in en gaan we op weg naar het diner.
Om en om schuiven we aan twee lange tafels aan. En ligt het
alleen aan de akoestiek of misschien toch ook aan onze boven gemiddelde
leeftijd dat de meeste gesprekken stilvallen doordat we elkaar niet goed
verstaan? Het staat in ieder geval de gezelligheid niet in de weg en terwijl de
drank rijkelijk vloeit komt het afscheid naderbij. Annemie trakteert ons nog op
een onvergetelijke uitsmijter als ze een ludiek gedicht declameert, waarna Luc
opgetogen constateert dat hij niet het loodje heeft gelegd in de sauna. Zou hij
na vandaag wel burgemeester zijn?
Terug in de bus, worden we door duisternis omhuld. Terwijl
de regen op de ruiten kletst, sterft langzaam het geluid in de bus weg tot wat
zacht gemurmel. Iets na middernacht stappen we tevreden na een mooie dag met
nieuwe en oude vrienden over naar ons eigen vervoer, verlangend naar ons eigen
warme bed.
